شعری از مرحوم حاج سید حسین کهنموئی در مدح حضرت رقیه(س)

حضرت رقیه

افتخار مرحوم کهنمویی بر اینست که یکی از آثار وی در کاشیکاری حرم حضرت رقیه (س) نقش بسته و در مقابل دیده ی زائران قرار دارد. اثری که ابیاتی از آن بر روی کاشیکاری آن حرم هک شده به شرح ذیل می باشد:

زائرین قبر من این شام عبرتخانه است

مدفنم آباد و قصر دشمنم ویرانه است

دختری بودم سه ساله بسته بر بند ستم

مرغ بی بال و پری را این قفس کاشانه است

بود سلطانی ستمگر صاحب قدرت یزید

فخر می کرد او که مستم بر کفم پیمانه است

تکیه می زد او به تخت سلطنت با کبر و وجد

این تکبر ظالمان را عادت روزانه است

داشت او کاخی مجلل،دستگاهی با شکوه

خود چو مردی کز غرور سلطنت دیوانه است

من به دیوار خرابه می نهادم روی خود

زان همیشه روسفیدم شهرتم شاهانه است

داشتم من بستری از خاک و بالینی زخشت

همچو مرغی کو بسا محروم ز آب و دانه است

بر تن رنجور من شد کهنه پیراهن کفن

پر شکسته بلبلی را این خرابه لانه است

محو شد آثار او پاینده شد آثار من

ذلت او عزت من هر دو جاویدانه است

کهنمویی چشم عبرت باز کن بیدار شو

آشنا هرکس نشد بر سرّ حق بیگانه است